Flash News
  • Hij luistert niet… Puberstreken? Ik vond vanmorgen een labrador. Gewoon bij een kom water waar ik langs liep met de honden. Terwijl ik de holle weg omhoog wandelde en…
  • Stelling: je moet een… Elke tak van sport kent zijn stellingen, vaak zijn ze duurzaam. Veel van die stellingen hebben een bijna onbeperkte houdbaarheid. Sommige worden met de tijd…
  • (On)sportief gedrag Ik heb gehoorzame en werklustige honden, een opdracht weigeren doen ze eigenlijk nooit. Een apport laten liggen omdat ze er geen zin in hebben is…
  • Checklist voor de SJP En dan is het wedstrijdseizoen weer aangebroken! De SJP zijn van start gegaan, de MAP volgen over een tijdje en elke keer vraagt het van…
  • Stropende honden Laten we het beestje maar bij de naam noemen: jachthonden die niet onder controle staan wanneer zij van de lijn gaan, die ongeoorloofd zelfstandig op…
Algemeen / Praktijkjacht / Training / Wedstrijden

Praktijkhond of wedstrijdhond?

Afgelopen week kreeg ik van een onbekende een wat wonderlijk berichtje naar aanleiding van www.jachthonden.nl.  Nogal direct werd me gevraagd wat eigenlijk het doel van deze website was. Daarnaast werd me in ditzelfde bericht medegedeeld dat “een jachthond een praktijkhond is en geen wedstrijdhond”. Het werd allemaal nogal stellig gebracht en ik heb daar eens over na zitten denken.

Foto: Anoeska van Slegtenhorst
Foto: Anoeska van Slegtenhorst

“Een jachthond is een praktijkhond en geen wedstrijdhond”. Dan vraag ik me vervolgens af hoe ik dat moet lezen: is een praktijkhond dan wel een jachthond en is een wedstrijdhond dan geen jachthond?

Er zit natuurlijk best een kern van waarheid in dat een wedstrijdhond nog niet automatisch een praktijkhond is. Ik vind het een beetje net als met autorijden. Tijdens je lessen leer je hoe het moet, tijdens je rijexamen wordt dat beproefd, maar in de praktijk leer je hoe het écht werkt. Met jachthonden is dat naar mijn mening niet anders. Tijdens de training leren de honden en de voorjagers wat ze leren moeten, tijdens proeven moeten ze laten zien dat ze dat beheersen, maar in de praktijk zullen ze moeten leren toe te passen wat zij geleerd hebben. Wat dat aangaat zou je misschien inderdaad wel kunnen zeggen dat een jachthond geen wedstrijdhond zou moeten zijn.

Maar aan de andere kant… Hoe erg is het nou helemaal als een jachthond ‘alleen maar’ een wedstrijdhond is? Het is nu eenmaal een feit dat jachthonden en de jachthondensport in Nederland ontzettend populair zijn en daarnaast dat de jachtmogelijkheden erg beperkt zijn. Voor lang niet alle jachthonden in Nederland is werk te vinden in de praktijk. Wat zou er dan niet goed zijn aan het opleiden voor een ander doel, zoals wedstrijden? Een jachthond is voor mij een jachthond omdat zijn voorouders al generaties lang gefokt zijn op jachteigenschappen. Ook al wordt zo’n hond nooit ingezet als praktijkjachthond, dan is het nog steeds een jachthond. Puur vanwege die erfenis aan jachteigenschappen. Ik zie niet zo waarom je dat onderscheid zou willen maken. Buiten dat heeft iedere praktijkhond het ook allemaal een keer moeten leren, en maakt het dan zo veel uit waar of hoe ze dat geleerd hebben?

Je kunt de vraag ook heel anders stellen: zijn de wedstrijden eigenlijk wel een alternatief voor de praktijk? Kun je dat eigenlijk wel zo stellen? Voor mij persoonlijk zijn ze dat niet, aangezien ik genoeg mogelijkheden heb om mijn honden in de praktijk te laten werken. Voor mij zijn wedstrijden eerder complementair aan die praktijk. Mijn honden worden heel veel ingezet in de praktijkjacht, maar ik vind het daarnaast ook heel erg leuk om mooie diploma’s te behalen met mijn honden.

Praktijkbejaagd zegt feitelijk nog steeds vrij weinig, vind ik. Hoe bejaagd is praktijkbejaagd? Is dat één jachtdag per maand? Per jaar? Per hond? Diploma’s en certificaten geven wel een redelijk objectief beeld van het niveau van een hond weer. Is de kwalificatie ‘praktijkbejaagd’  wat dan aangaat niet veel subjectiever?

Ik kan me voorstellen dat iemand anders daar nog weer heel anders over denkt. Het kan ook zijn dat jachthondenproeven en –wedstrijden een doel op zich zijn. Om op hoog niveau wedstrijden te kunnen lopen moeten voorjager en hond écht wel wat kunnen. Een MAP-diploma krijg je echt niet kado, en ook loop je niet zomaar op hoog niveau working testen. De wedstrijden zijn echt niet simpelweg “kunstjes”, dat gaat wel wat verder dan dat. Iemand kan het een geweldige uitdaging vinden om een hond zó loepzuiver te trainen dat met minimaal puntenverlies wedstrijden gelopen kunnen worden en dat er dan een prijzenkast mee gevuld kan worden. Ook dat kan een motivatie zijn, en is daar eigenlijk iets op tegen? Als hond en voorjager daar nou samen plezier in hebben? Maakt dat een hond dan minder ‘jachthond’?

Verder speelt er ook nog iets anders mee: iedereen die met een jachthond wil werken zal op zoek gaan naar een pup uit ouders die zich bewezen hebben in het gevraagde werk. Toch? Maar als je nu stelt dat een jachthond een praktijkhond moet zijn en niet een wedstrijdhond, zeg je dan niet eigenlijk dat je wedstrijden niet wilt erkennen als toetsing voor jachtkwaliteiten? Doe je daar dan niet ontzettend veel honden en voorjagers mee tekort?

Zoals ik al eerder zei: er is gewoon niet genoeg gelegenheid voor iedere voorjager om zijn of haar hond in de praktijk te laten werken. Hoeveel praktijkhonden hou je dan nog over om überhaupt mee te kúnnen fokken? En als wedstrijden ‘niet goed genoeg’ zouden zijn, wat houden die voorjagers en hun honden dan over? Niks doen? Kan er niets tussen de praktijk en niks doen zitten? Fokkers kunnen helaas echt niet al hun pups afzetten bij praktijkjagers, dus wat is dan eigenlijk het alternatief? Dat zij hun zo zorgvuldig op werkeigenschappen gefokte pups plaatsen bij mensen die er vervolgens niets mee (kunnen) doen? Dat lijkt mij erg zonde van de inspanningen van de fokker en daarnaast van de jachteigenschappen van hun pups. Om nog maar te zwijgen over gefrustreerd gedrag bij de hond wegens het niet kunnen gebruiken van zijn talenten, of gewoon omdat de hond niet goed begrepen wordt.

Draagt het lopen wat wedstrijden niet ook bij aan behoud van de oorspronkelijke eigenschappen in jachthondenrassen? Ikzelf zou zeggen van wel, hoe beperkt ze misschien soms ook zijn of lijken, de honden kunnen wel degelijk (een deel) van hun jachtaanleg aanspreken tijdens trainingen, proeven en wedstrijden. En is dat uiteindelijk niet precies waar het om gaat?

Als je de praktijk en de wedstrijden nu eens als twee op zichzelf staande dingen zou bekijken, allebei anders, maar allebei doen ze een beroep op de oorspronkelijke eigenschappen van een hond en zowel jacht als wedstrijd maken het mogelijk dat voorjager en hond samen aan het werk kunnen, is het dan eigenlijk nog wel nodig om stelling te nemen? Maakt het dan nog wat uit?

Praktijkhond of wedstrijdhond, of misschien wel allebei… het zijn uiteindelijk allemaal werkende jachthonden. En dat was uiteindelijk waar het over gaat bij www.jachthonden.nl !